De schone Evropi (Ευρώπη, Europa) steekt haar kleine teen in het water van Boeddha’s vijver. Ze voelt weldaad maar ook verwarring, en het beroeren van het klaterheldere water geeft vertroebeling. Evropi aarzelt. Is het water niet te koud? Hoe diep zal het zijn? Kun je het water ook drinken? Zitten er monsters onder de modder?
Het boeddhisme hier is nog jong en nauwelijks geworteld. Dat kan ook niet. En het is niet erg, het komt vanzelf. Als iedereen helder was over de eerste vereisten zou ik hier geen woord vuil maken, maar ik vrees dat er nog wel wat weg te bikken valt. Volgens mij is het beste wat je kunt doen toch nog altijd gewoon: stevig zitten en eerlijk oefenen.
Maar de focus van veel boeddhistisch geïnspireerden ligt bij voorkeur elders. Zitten is zo weinig dynamisch en zo onopvallend. We willen méér, we willen weten dat we er zijn. En we willen weten dat anderen weten dat we er zijn. Anders zijn we er niet. Of zoiets. En dat dat het doel is van het boeddhisme, ontdekken dat we er in uiterste instantie niet zijn, daaraan hebben we liever geen boodschap. Of juist wel, maar dan een grote. Profileren is het devies, snel en stevig. En met een diepgang omgekeerd evenredig aan de profileringsdrang. Behalve bij deze blog natuurlijk.
Daarom wijs ik u graag op enkele mateloos interessante momenten waarop u zichzelf en het boeddhisme kunt profileren onder het genot van een hapje en een drankje. Een verbazingwekkend aantal festivalachtige activiteiten domineert namelijk de berichtgeving. Zaten we twintig jaar geleden nog bescheiden op zolder, nu is het Vondelpark te klein. Hout u vast, daar komen ze.
1. 29 mei, Hortus Botanicus Leiden: het festival Boeddhistisch Reveil. (Mijn god, het leeft nog nauwelijks. Waar gaat het dood? En moeten we dan al direct herleven?)
2. 4 juni, Oosterpark Amsterdam: Change Your Mind Day. (Dat zou Lose Your Mind moeten zijn, maar dan komt er niemand.)
3. 21 mei Nieuwmarkt Amsterdam: Boeddhadag 2011 met als thema: I am a Buddha. (Dan komen ze wel, goed voor de zelfprofilering.)
4. En al geweest maar toch vermeldenswaard, 4 mei, Muziekgebouw Aan ’t IJ, Amsterdam: Awake Event voor jongeren met o.a. Sogyal Rinpoche (ben ik te oud voor en ik onthoud me om strategische redenen van commentaar – iemand die ik ken zit bij Rigpa en ze is mooi en intelligent en komt uit het oosten van Nederland. Dus.).
Kijk, ik weet niet waarom. Is het de lente, de vreugde van het boeddhisme, is het de gekte, de drang om een gebrek aan diepgang te maskeren met een overvloed aan selfexposure – ik weet het niet. In ieder geval kunt u uw lol op. Een kleine greep uit de schier oneindige mogelijkheden: workshops, demonstraties, lezingen, muziek en een markt. Nog meer lezingen, fluit- en keelzangconcerten (hm, fluitconcerten, dat klinkt al beter), schilderen bij rituele muziek, wederom workshops – ach, ik geef het op. Mindfulness voor moeders (daarvoor ben ik gevraagd en ik had het dolgraag gedaan, maar ik heb al een moeder) terwijl het kroost zich overgeeft aan, of overgeeft tijdens, kinderyoga. Mandala kleuren en schminken (laat me raden, de jongens als Tibetaanse monsters en de meisjes als dakinis).
Ik zou zeggen, eerst naar binnen en dan naar buiten. Maar we gaan liever naar buiten en slaan binnen dan maar over. Het meest dramatisch is de aankondiging van de Boeddhadag met als thema I am a Buddha. Er komt een processie, er zijn kraampjes en er is een mogelijkheid uw baby te laten zegenen. Christianity revisited. I rest my case.
Het boeddhisme hier is nog jong en nauwelijks geworteld. Dat kan ook niet. En het is niet erg, het komt vanzelf. Als iedereen helder was over de eerste vereisten zou ik hier geen woord vuil maken, maar ik vrees dat er nog wel wat weg te bikken valt. Volgens mij is het beste wat je kunt doen toch nog altijd gewoon: stevig zitten en eerlijk oefenen.
Maar de focus van veel boeddhistisch geïnspireerden ligt bij voorkeur elders. Zitten is zo weinig dynamisch en zo onopvallend. We willen méér, we willen weten dat we er zijn. En we willen weten dat anderen weten dat we er zijn. Anders zijn we er niet. Of zoiets. En dat dat het doel is van het boeddhisme, ontdekken dat we er in uiterste instantie niet zijn, daaraan hebben we liever geen boodschap. Of juist wel, maar dan een grote. Profileren is het devies, snel en stevig. En met een diepgang omgekeerd evenredig aan de profileringsdrang. Behalve bij deze blog natuurlijk.
Daarom wijs ik u graag op enkele mateloos interessante momenten waarop u zichzelf en het boeddhisme kunt profileren onder het genot van een hapje en een drankje. Een verbazingwekkend aantal festivalachtige activiteiten domineert namelijk de berichtgeving. Zaten we twintig jaar geleden nog bescheiden op zolder, nu is het Vondelpark te klein. Hout u vast, daar komen ze.
1. 29 mei, Hortus Botanicus Leiden: het festival Boeddhistisch Reveil. (Mijn god, het leeft nog nauwelijks. Waar gaat het dood? En moeten we dan al direct herleven?)
2. 4 juni, Oosterpark Amsterdam: Change Your Mind Day. (Dat zou Lose Your Mind moeten zijn, maar dan komt er niemand.)
3. 21 mei Nieuwmarkt Amsterdam: Boeddhadag 2011 met als thema: I am a Buddha. (Dan komen ze wel, goed voor de zelfprofilering.)
4. En al geweest maar toch vermeldenswaard, 4 mei, Muziekgebouw Aan ’t IJ, Amsterdam: Awake Event voor jongeren met o.a. Sogyal Rinpoche (ben ik te oud voor en ik onthoud me om strategische redenen van commentaar – iemand die ik ken zit bij Rigpa en ze is mooi en intelligent en komt uit het oosten van Nederland. Dus.).
Kijk, ik weet niet waarom. Is het de lente, de vreugde van het boeddhisme, is het de gekte, de drang om een gebrek aan diepgang te maskeren met een overvloed aan selfexposure – ik weet het niet. In ieder geval kunt u uw lol op. Een kleine greep uit de schier oneindige mogelijkheden: workshops, demonstraties, lezingen, muziek en een markt. Nog meer lezingen, fluit- en keelzangconcerten (hm, fluitconcerten, dat klinkt al beter), schilderen bij rituele muziek, wederom workshops – ach, ik geef het op. Mindfulness voor moeders (daarvoor ben ik gevraagd en ik had het dolgraag gedaan, maar ik heb al een moeder) terwijl het kroost zich overgeeft aan, of overgeeft tijdens, kinderyoga. Mandala kleuren en schminken (laat me raden, de jongens als Tibetaanse monsters en de meisjes als dakinis).
Ik zou zeggen, eerst naar binnen en dan naar buiten. Maar we gaan liever naar buiten en slaan binnen dan maar over. Het meest dramatisch is de aankondiging van de Boeddhadag met als thema I am a Buddha. Er komt een processie, er zijn kraampjes en er is een mogelijkheid uw baby te laten zegenen. Christianity revisited. I rest my case.
RSS Feed
