Over zen en leven
Introductie 'ZEN onder de Dom' voor Maha Karuna Nieuwsbrief, oktober 2001
ZEN onder de Dom
Jong en pittig
ZEN onder de Dom is een zengroep in het centrum van het land én het centrum van de stad (Utrecht in dit geval). Bijna letterlijk onder de Domtoren, vandaar.
Ontstaan in 1995 uit een initiatief van 2 (ex-)studenten. Een klein groepje zou leuk zijn, dachten we nog. Dus hingen we hier en daar in de stad wat foldertjes op om onszelf bekend te maken.
Introductie
Maar op de eerste introductie-avond kwamen 50 mensen, en tot onze enorme verbazing wilden er bijna 40 een cursus gaan doen. Zo is het begonnen.
‘Zen-cursus’ ligt gevoelig in de Maha Karuna gelederen, dat weten we. Als troost: de ‘cursus’ is alleen voor ‘beginners’. Meer een introductie eigenlijk. Na die introductie zitten we vooral sámen. Bijna altijd wordt er een inleidend praatje gegeven door iemand die al langer zen beoefent, of door iemand die graag iets wil vertellen, bijvoorbeeld over een sesshin of retraite waar hij/zij is geweest.
Wierookje
De entourage is informeel, er is weinig tot geen ceremonie en niet persé stilte bij binnenkomst. Veel mensen kennen elkaar en wisselen nog wat uit voordat we beginnen en voorlopig bevalt dat prima. Wel branden we een wierookje en reciteren de hart sutra. Tot nog toe de Japanse versie, maar soms vragen we ons af of we niet iets anders zouden kunnen doen. Na de inleiding wordt er gezeten, dat doen we serieus en geconcentreerd. Na afloop drinken we in stilte een kop thee, en dan is er nog gelegenheid voor vragen of opmerkingen. En soms gaan mensen nog iets drinken op een nabijgelegen terras.
Zweten En Naborrelen
Dat laatste leidt tot misverstanden. Door iemand van de maandagavondgroep is onze zen wel eens getypeerd als ‘sportschool-zen’: eerst intensief zitten (op woensdagavond 3 x 40 minuten) en dan na afloop toch weer gewoon bier. ‘Zweten En Naborrelen onder de Dom’ schreef ze op de adressering van een envelop, toen ze zich opgaf voor ons spetterende zomerfeest.
Jong
ZEN onder de Dom is een groep met relatief veel jonge mensen. Ik hoop dat dat zo blijft. Het is ook een groep van mensen die zich thuis voelen bij een zen zonder opsmuk, serieus en met inzet beoefend, in een relativerende context en middenin de maatschappij. We hebben geen feitelijke leider of leraar. De inzet en het enthousiasme van de mensen maken de groep wat ‘ie is. Het is bijzonder om met zo’n groep te zitten.
Ron Sinnige, 28-10-2001
Ontstaan in 1995 uit een initiatief van 2 (ex-)studenten. Een klein groepje zou leuk zijn, dachten we nog. Dus hingen we hier en daar in de stad wat foldertjes op om onszelf bekend te maken.
Introductie
Maar op de eerste introductie-avond kwamen 50 mensen, en tot onze enorme verbazing wilden er bijna 40 een cursus gaan doen. Zo is het begonnen.
‘Zen-cursus’ ligt gevoelig in de Maha Karuna gelederen, dat weten we. Als troost: de ‘cursus’ is alleen voor ‘beginners’. Meer een introductie eigenlijk. Na die introductie zitten we vooral sámen. Bijna altijd wordt er een inleidend praatje gegeven door iemand die al langer zen beoefent, of door iemand die graag iets wil vertellen, bijvoorbeeld over een sesshin of retraite waar hij/zij is geweest.
Wierookje
De entourage is informeel, er is weinig tot geen ceremonie en niet persé stilte bij binnenkomst. Veel mensen kennen elkaar en wisselen nog wat uit voordat we beginnen en voorlopig bevalt dat prima. Wel branden we een wierookje en reciteren de hart sutra. Tot nog toe de Japanse versie, maar soms vragen we ons af of we niet iets anders zouden kunnen doen. Na de inleiding wordt er gezeten, dat doen we serieus en geconcentreerd. Na afloop drinken we in stilte een kop thee, en dan is er nog gelegenheid voor vragen of opmerkingen. En soms gaan mensen nog iets drinken op een nabijgelegen terras.
Zweten En Naborrelen
Dat laatste leidt tot misverstanden. Door iemand van de maandagavondgroep is onze zen wel eens getypeerd als ‘sportschool-zen’: eerst intensief zitten (op woensdagavond 3 x 40 minuten) en dan na afloop toch weer gewoon bier. ‘Zweten En Naborrelen onder de Dom’ schreef ze op de adressering van een envelop, toen ze zich opgaf voor ons spetterende zomerfeest.
Jong
ZEN onder de Dom is een groep met relatief veel jonge mensen. Ik hoop dat dat zo blijft. Het is ook een groep van mensen die zich thuis voelen bij een zen zonder opsmuk, serieus en met inzet beoefend, in een relativerende context en middenin de maatschappij. We hebben geen feitelijke leider of leraar. De inzet en het enthousiasme van de mensen maken de groep wat ‘ie is. Het is bijzonder om met zo’n groep te zitten.
Ron Sinnige, 28-10-2001
