Kom net uit een sesshin, dus dan weet je het wel. Een Amerikaanse vriend van me is jazzsaxofonist, die heeft de hele tijd muziek in z’n hoofd als hij zit. Ik ben meer een taalman, dus bij mij zijn de prachtigste inzichten in woorden vervat. Lekker dan. Als ik het thuis teruglees is het ineens een stuk minder wereldschokkend dan tijdens het zitten, hoe kán dat toch? Maar een paar dingen zijn wel door de screening. Komtie.
Met stip op 1: zen is ontdekken dat onvervuld verlangen de uiteindelijke werkelijkheid is van het bestaan en het universum, niet een tijdelijke toestand die je kunt oplossen.
Noot: zie je wat bijzonder? Alles waar we van vluchten, altijd maar, alles waarvan we vinden en denken dat het niet mag zijn, dat het anders moet, IS de uiteindelijke werkelijkheid. Niet eens alleen maar de werkelijkheid waaruit we bevrijd kunnen worden als we maar hard genoeg zitten en tot inzicht komen, maar juist de bevrijde werkelijkheid! Onvervuld, onoverbrugbaar en ongedifferentieerd verlangen, ons eigen reiken, aan de basis van het bestaan, van alles wat is, van mens zijn. Ik hoor u nu zeggen, ja dûh, wizzik allang. Samsara is nirvana en al dat soort dingen. Maar toch, voor mij is het een hele bijzondere ontdekking. En vers - het is vast nog veel dieper!
Nummerrrrrr twee-twee-twee-twee-twee-twee-twee!!! : Leraren die nog maar kort overdracht hebben, zijn net meeuwen: ze strijken neer op de top van een honderd voet hoge paal, kijken arrogant voor zich uit, krijsen hard en als je te dichtbij komt, schijten ze op je kop. (En ja, dit geldt helaas ook voor te veel leraren die al langer overdracht hebben.)
En nou had ik eigenlijk een tip op drie, over samadhi en ontwaken, maar daar kom ik nog niet helemaal uit, dus die doe ik dan binnenkort, ok? Even een beetje laten rijpen nog. Dus helaas, dit was het dan voor vandaag. Hoogste tijd! Slaap lekker.
Met stip op 1: zen is ontdekken dat onvervuld verlangen de uiteindelijke werkelijkheid is van het bestaan en het universum, niet een tijdelijke toestand die je kunt oplossen.
Noot: zie je wat bijzonder? Alles waar we van vluchten, altijd maar, alles waarvan we vinden en denken dat het niet mag zijn, dat het anders moet, IS de uiteindelijke werkelijkheid. Niet eens alleen maar de werkelijkheid waaruit we bevrijd kunnen worden als we maar hard genoeg zitten en tot inzicht komen, maar juist de bevrijde werkelijkheid! Onvervuld, onoverbrugbaar en ongedifferentieerd verlangen, ons eigen reiken, aan de basis van het bestaan, van alles wat is, van mens zijn. Ik hoor u nu zeggen, ja dûh, wizzik allang. Samsara is nirvana en al dat soort dingen. Maar toch, voor mij is het een hele bijzondere ontdekking. En vers - het is vast nog veel dieper!
Nummerrrrrr twee-twee-twee-twee-twee-twee-twee!!! : Leraren die nog maar kort overdracht hebben, zijn net meeuwen: ze strijken neer op de top van een honderd voet hoge paal, kijken arrogant voor zich uit, krijsen hard en als je te dichtbij komt, schijten ze op je kop. (En ja, dit geldt helaas ook voor te veel leraren die al langer overdracht hebben.)
En nou had ik eigenlijk een tip op drie, over samadhi en ontwaken, maar daar kom ik nog niet helemaal uit, dus die doe ik dan binnenkort, ok? Even een beetje laten rijpen nog. Dus helaas, dit was het dan voor vandaag. Hoogste tijd! Slaap lekker.
RSS Feed
